เทศบาลเมืองปู่เจ้าสมิงพราย

                     ประเพณีแห่ยอดพระเจดีย์ทรายวัดบางหญ้าแพรก เป็นประเพณีดั้งเดิม ประชาชน

ในชุมชนแถบตำบลบางหญ้าแพรกจะรู้กันโดยทั่วไป

           เมื่อถึงวันขึ้น 14 ค่ำ เดือน 6 จะมีการจัดงานประเพณีแห่พระเจดีย์ทราย

(ขนทรายเข้าวัด)ซึ่งโดยปกติจะทำกันในวันสงกรานต์ แต่ที่นี่จะทำกันหลังจากประเพณีสงกรานต์ผ่าน

พ้นไปแล้ว ซึ่งเป็นประเพณีที่แตกต่างจากที่อื่น เป็นเอกลักษณ์เฉพาะถิ่น

                     ผู้คนก็จะมารวมตัวกันจัดขบวนแห่ต้นเงินเข้าวัดเพื่อที่นำยอดเงินนั้นไปปักบนยอด

พระเจดีย์ทราย การประกวดเจดีย์ทราย ประกวดธิดาเจดีย์ทราย เป็นต้น การแห่ยอดพระเจดีย์ทรายนั้น

มีที่มาเช่นเดียวกับการขนทรายเข้าวัด แต่รูปแบบของงานนั้นจะเป็นการซื้อทรายเข้าวัด เพราะวิถีชีวิต

ของคนเปลี่ยนไป การคมนาคมยุคนี้สะดวกกว่าแต่ก่อนวิธีนำทรายเข้าวัดจึงเปลี่ยนเป็นการซื้อ

และมาร่วมกันก่อเป็นพระเจดีย์ทรายแทน

                     ศาลเจ้าพ่อทัพ ตั้งอยู่บรเวณริมคลองสำโรง ใกล้วัดมหาวงษ์ ม.7 ตำบลสำโรงกลาง

อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ โดยประวัติความเป็นมาขององค์เจ้าพ่อทัพนั้นเล่าสืบต่อ

กันมา ประมาณ 100 กว่าปีมาแล้ว-ว่าเมื่อครั้งที่ประชาชนส่วนใหญ่ ใช้เรือเป็นพาหนะในการเดินทาง

ค้าขาย ในบริเวณที่ตั้งศาลเจ้าพ่อทัพก่อนนี้จะมีน้ำวน ชาวเรือได้พบแผ่นไม้ลักษณะคล้ายป้ายดวง

วิญญานลอยอยู่ เชื่อกันว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประทับอยู่ จึงได้อันเชิญขึ้นบนฝั่งและได้สร้างศาลไว้

                    ต่อมาจึงได้สร้างรูปองค์เจ้าพ่อทัพไว้ในศาล เพื่อปกป้องคุ้มกันภัยให้แก่ประชาชน

และได้เคยมีการเสี่ยงทายเพื่อย้ายศาลเจ้าพ่อทัพหลายครั้ง แต่ผลการเสี่ยงทายมักปรากฎว่า

องค์เจ้าพ่อทัพยินดีที่จะสถิต ณ ที่เดิม ศาลเจ้าพ่อทัพจึงตั้งอยู่ที่เดิมจนถึงปัจจุบัน ทว่า ได้มีการก่อสร้าง

ศาลเจ้าพ่อทัพ ซึ่งประดิษฐานเจ้าพ่อทัพองค์จำลอง ริมคลองสำโรง อันเป็นเขตติดต่อระหว่างเทศบาล

เมืองปู่เจ้าสมิงพรายและเทศบาลตำบลสำโรงเหนือ และเมื่อถึงเวลาจัดงานแห่องค์เจ้าพ่อทัพ อันถือเป็น

งานประจำปีที่จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ในช่วงก่อนถึงวันตรุษจีน  ประมาณ 1 อาทิตย์ในทุกๆปี จะมีการอันเชิญ

องค์เจ้าพ่อทัพองค์จริงมาประดิษฐาน  ณ  ศาลเจ้าแห่งใหม่ เพื่อให้ประชาชนได้สักการะ เมื่อเสร็จสิ้นแล้ว

จึงแห่กลับมายังศาลเดิม

                     สงกรานต์มอญเดิงฮะโมกข์ จัดขึ้นที่วัดกลางสวน เป็นกิจกรรมที่แสดงออกถึงความ

เป็นมอญอย่างแท้จริง กล่าวคือหลังจากที่ทำบุญตักบาตรในช่วงเช้ากันเรียบร้อยแล้ว จะมีพิธีแห่หงส์

ธงตะขาบ หรือ นู่ อันถือเป็นประเพณีดั้งเดิมของชาวมอญ ซึ่งมีทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่  สำหรับ

ขนาดเล็กใช้ปักกับเจดีย์ทรายหรือปักบูชาพระพุทธรูปตามวัด หรือปักที่บรรจุอัฐิบรรพบุรุษบ้าง

ส่วนขนาดใหญ่สำหรับชักขึ้นสู่เสาหงส์

                     ด้วยหงส์มีความเกี่ยวข้องกับกำเนิดราชธานีเดิมของชาวมอญ หงส์จึงเป็นสัญลักษณ์

สำคัญของชนชาติมอญตลอดมา ส่วนในภาคค่ำก็เป็นการละเล่นสะบ้าทอย อันเป็นเอกลักษณ์ของ

ชาวมอญที่เก่าแก่และโบราณมาก แต่ยังคงสืบทอดและดำรงมาจนปัจจุบันนี้